24 Mart 2009 Salı

Ay Yüzlüm Pala Bıyıklım :p


Biraz önce iş yerindeki çıtırlarla konuşuyorduk çıtırcana...kaynatıyordukta falan...Birden konu Yoğurt'a geldi...Kanlıca Yoğurt'u....

Ve benimde iğrenç anılarım depreşti beynimde...

Ben küçükkene ailenecek adaya,yazlığa giderken vapurda bir adam vardı.Kocaman bıyıklı,boyu benim kadar ama acayip korkunç...Kendisi Kanlıca Yoğurt'u satardı.Benim sevgili ailemde bana her seferinde o yoğurtlardan alıp yedirmeye kalkardı.Ama adam korkunç,ben inat yemiyorum,ağlıyorumda ağlıyorum...Derken gel zaman git zaman adam yok oldu... Ama ben hala bu yaşımda yoğurt sevmem,en fazla bir,bilemedin iki kaşık yerim...
Şimdi değişik değişik yoğurtlar çıktı meyveli,kefirli,zıttırılı pıttırılı... Onlarıda yiyemiyorum...

Napim buda benim çocukluğumdan kalan derin bir yara,belki o bıyıkların olmasaydı şimdi ben çok ünlü bir firmanın Yoğurt'tan Sorumlu Genel Müdür şefi olucaktım....

Kader...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder